Quiz o chorobie wysokościowej
Choroba wysokościowa to zaburzenie, o którym często słyszymy w odniesieniu do wspinaczy wysokogórskich. I oczywiście jest prawdą, że najczęściej zapadają na nią alpiniści, himalaiści czy narciarze, którzy planują zjazd z wysokiego szczytu. Jednak nie tylko. Choroba ta może również spotkać pilotów, niektórych pasażerów samolotów – w szczególności dalekosiężnych, czy astronautów. Czym zatem jest choroba wysokościowa? Jakie daje objawy? Kto jest na nią szczególnie narażony? Tego dowiesz się z dalszej części wpisu.
Źródło: Unsplash
Przyczyny i objawy choroby wysokościowej
Choroba wysokościowa nazywana również wysokogórską (w kontekście wspinaczy) oraz chorobą Acosta to zespół objawów wywołanych rozrzedzoną atmosferą, zmianą ciśnienia, a co za tym idzie zmniejszoną ilością tlenu w powietrzu. Jest to sytuacja charakterystyczna dla wysokości powyżej 2500 m n.p.m. Tak niewielka ilość tlenu przestaje być wystarczająca dla fizjologicznych potrzeb ludzkiego organizmu, dlatego w niedługim czasie organizm reagując, wysyła odpowiednie znaki. Jakie?Do głównych objawów choroby wysokościowej należą m.in.: nudności, wymioty, osłabienie, brak apetytu, drżenie rąk i nóg, senność, duszność, mrowienie kończyn itp. Są to pierwsze objawy, które w krótkim czasie można zniwelować, schodząc z danej wysokości czy wykorzystując przenośną komorę hiperbaryczną.Kto jest najbardziej narażony na chorobę wysokościową?Choć tak do końca nikt nie ma wpływu na powstanie choroby wysokościowej, a odpowiednie przygotowanie nie zawsze jest gwarancją powodzenia wyprawy, to jednak istnieje kilka czynników, które zwiększają ryzyko jej powstania. Są nimi przede wszystkim: zignorowanie odpowiedniej aklimatyzacji, wiek powyżej 50 roku życia, zbyt szybkie pokonywanie wysokości, posiadanie przewlekłej choroby płuc itp.
Powikłania i skutki choroby wysokościowej
Choroba wysokościowa występuje zazwyczaj w dwóch postaciach: ostrej oraz przewlekłej. Pierwsza z nich – oznaczona skrótem AMS - rozwija się w ciągu kilku dni od początku przebywania na dużej wysokości i może prowadzić do bardzo groźnych komplikacji. Przewlekła natomiast jest mniej niebezpieczna dla organizmu i charakterystyczna jest dla osób długo lub stale przebywających w tym klimacie np. tzw. Szerpów.Warto również zwrócić uwagę na dwa kolejne powikłania choroby wysokościowej: HAPE - wysokościowy obrzęk płuc oraz HACE - wysokościowy obrzęk mózgu. Obydwie choroby są bardzo groźne dla organizmu i zagrażają życiu człowieka – zarówno podczas wyprawy, jak i po niej.
