Quiz o pseudonimach znanych pisarzy
Jeśli przyjrzymy się biografiom znanych pisarzy (ale również i znanych aktorów oraz piosenkarzy), okaże się, iż wielu z nich zdecydowało się na przybranie pseudonimu. Co może stać za takimi decyzjami (bo nie może przecież chodzić wyłącznie o niechęć do własnego imienia i nazwiska)?
Źródło: Unsplash
Pseudonimy w literaturze. Dlaczego przyjmowane są tak chętnie?
W dawnych czasach, kobiety często decydowały się publikować pod męskim pseudonimem z uwagi na społeczne i genderowe stereotypy, z którymi musiały się mierzyć. Za przykład może posłużyć tu literacka kariera Angielki Mary Ann Evans, którą cały świat zna pod pseudonimem George Elliot. Ta autorka z epoki wiktoriańskiej mogła wprawdzie publikować pod swoim własnym nazwiskiem (kobiety–pisarki wydawały już wówczas książki w Anglii), ale chciała uniknąć zaszufladkowania na podstawie stereotypów, jakie funkcjonowały wtedy na temat literatury tworzonej przez kobiety. W myśl tych stereotypów, utwory napisane przez kobiety miały być płytkie i skupiać się na wątkach romantycznych. Evans, która wyprzedzała swoje czasy nie tylko literacko, ale i obyczajowo, postanowiła zatem przyjąć imię George (było to imię jej ukochanego, z którym żyła w wolnym związku) i nazwisko Elliot (twierdziła później, iż po prostu podobało jej się brzmienie tego nazwiska i łatwość jego wypowiadania).
Próbą uniknięcia zaszufladkowania może być również decyzja J. K. Rowling – autorki serii o Harrym Potterze – o publikowaniu kryminałów pod pseudonimem Robert Galbraith. W przypadku Rowling była to próba ucieczki od etykietki "pisarki dla dzieci", ale prawda dotycząca prawdziwego autorstwa powieści o Cormoranie Strike'u wyszła na jaw bardzo szybko.
