Quiz o Staroobrzędowcach
Staroobrzędowcy, nazywani również starowiercami to grupa ludzi, która sprzeciwiła się nowym porządkom zaprowadzanym w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, tworząc swoje własne wyznanie. Do rozłamu doszło w związku z reformą liturgiczną patriarchy Nikona w latach 1652-1656. Obrzędy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zostały wówczas upodobnione do greckich. Dla wielu wierzących było to niedopuszczalne, traktując zmiany jako sprzeciwienie się prawdziwej wierze.
Źródło: Unsplash
Staroobrzędowcy – zasady i rozłam
Na czele starowierców stanęli protopop Awwakum Pietrow, diakon Fiodor, a także mnisi Monasteru Sołowieckiego. Wierzyli oni w nieuniknione i zbliżające się nadejście Antychrysta, co skłoniło ich do porzucania dotychczasowego miejsca zamieszkania i zakładania osad w trudno dostępnych placówkach. W 1667 roku dodatkowym czynnikiem, przemawiającym za natychmiastową ucieczką starowierców, było uznanie dawnych obrzędów za herezję przez sobór moskiewski. Prześladowania staroobrzędowców trwały aż do końca XVII wieku, a dopiero w 1905 roku otrzymali oni pełnię praw obywatelskich z rąk cara Mikołaja II.
Dla starowierców najważniejsza była wiara w świętość ziemi ruskiej oraz Moskwę - Trzeci Rzym. Nie podobały im się zatem wprowadzone zmiany, które odrzucali. Mimo to wśród nich także doszło do rozłamu, mającego miejsce na przełomie XVII i XVIII wieku. Podział dotyczył popowców i bezpopowców, którzy nie uznawali sakramentu kapłaństwa. Szacuje się, że na początku XX wieku liczba starowierców wynosiła od 10 do 20 milionów osób. Obecnie staroobrzędowców jest znacznie mniej, a spotkać ich można w krajach takich jak: Rosja, Litwa, Łotwa, Estonia, Ukraina, Bułgaria, Rumunia, a nawet USA.
